Śmierć Madzi jest dla nas ciosem. Ty Wojtuś straciłeś ukochana żonę, a my społeczność zjazdowa, najbliższą Przyjaciółkę. Nie ma slow, by opisać żal i współczucie, jakie w tej chwili czujemy. Zostają w nas wspomnienia przebytych razem zjazdowych spotkań, słów czułych na fajny ten czas, tęsknot nie wypowiedzianych. Mieliśmy jeszcze wspólnie w planie wiele cudownych pragnień i marzeń do spełnienia. Obchodów naszych "siedemdziesiątek", Ty Droga Madziu, nie doczekałaś. Potworna choroba zabrała nam Ciebie Sympatyczko Zjazdowa. Pozostaniesz w naszej pamięci na zawsze.
Z Bogiem Kochana Madziu!
Do Salwy Artyleryjskiej --- Ładuj! --- Salwą Ognia!
Trzymaj się Wojtuś!
Organizatorzy.
Nie mam pomysłu na słowa pocieszenia dla Wojtka... Ostatnio siadaliśmy razem z Magdą i Wojtkiem przy stole w Lokomotywie, bo tylko Wojtek i ja byliśmy reprezentantami naszych plutonów 41. i 42. na Zjeździe. Magda była duszą towarzystwa. Nie mogę uwierzyć, że te radosne rozmowy Magdy z Ulą już się nie powtórzą... Czy nie za dużo ciosów na nas spada? Wojtku, bądź silny! - Zasmucony Marek Mars
OdpowiedzUsuń